సంతోష్‌ (వరుణ్‌సందేశ్‌) ఓ అనాధ. నలుగురు స్నేహితులతో కలిసి కార్టూన్‌తరహా వస్త్రధారణతో వెళ్ళి కస్టమర్ల బాధలను తమ బాధలుగా భావించి వారిని హ్యాపీహ్యాపీగా ఉండేలా చూస్తాడు. తమ టీమ్‌కు 'కార్టూన్‌గైస్‌'గా పేరుపెట్టుకుంటారు. పనిలోపనిగా ఎవరినైనా ప్రేమించి జీవితంలో సెటిల్‌అవ్వాలనుకుంటాడు. ఎన్ని ప్రయత్నాలు చేసినా ఎవ్వరూ ప్రేమించరు. వృత్తిలోభాగంగా యు.ఎస్‌.నుండి వచ్చే పూజ (వేగ)ను ఎయిర్‌పోర్ట్‌నుంచి తీసుకువస్తూ ఎంటర్‌టైన్‌ చేసే క్రమంలో ఆమె ప్రేమలో పడిపోతాడు. ప్రేమపై సదభిప్రాయంలేని పూజ మంచి స్నేహితునిగా ఉంటానని సంతోష్‌కు చెబుతుంది. స్నేహంతోటే ప్రేమను పొందాలని పలుకరాలుగా సంతోష్‌ ప్రయత్నిస్తాడు. తనో అమ్మాయిని ప్రేమిస్తున్నానని చెబుతూ ఫీలింగ్స్‌ అన్నీ పూజకు వ్యక్తం చేస్తుంటాడు.
ఓ సందర్భంలో తన డ్రీమ్‌గాళ్‌ను చూపించే ప్రయత్నంలో యాదృశ్చికంగా అటుగా వెళుతున్న ప్రియ (శరణ్యమోహన్‌)ను చూపిస్తాడు. దీంతో ఆమెను వెతుక్కుంటూ వెళ్ళి తన ఫ్రెండ్‌ ఎంతో ప్రేమిస్తూ రాసిన లవ్‌లెటర్స్‌ను ప్రియకు చూపిస్తూ ఆమెను ప్రేమలోకి బలవంతంగా లాగుతుంది పూజ. ప్రేమలేఖల్లో ఉన్న ప్రేమకు ముగ్థురాలై ప్రియ నిజంగా సంతోష్‌ను ప్రేమించేస్తుంది. ఇది తెలుసుకున్న సంతోష్‌ తాను ప్రేమిస్తుందని పూజననే విషయాన్ని ప్రియ సోదరుడు సూరి (డబ్బింగ్‌ బొమ్మాలి రవి)కు చెబుతాడు. అయితే అతని మంచితనానికి మెచ్చిన సూరి తన సోదరికి సరైనవాడు ఇతడేనని భావించి, ఈ నిజాన్ని చెబితే ఎంతోకాలం బతకని ప్రియ ఇప్పుడే చనిపోతుందనీ, అందుకే ప్రేమిస్తున్నట్లు నటించమని ప్రాధేయపడతాడు సూరి. ఈ క్రమంలో ఆమెపై నిజమైన ప్రేమ పెంచుకుంటాడు.
మరోవైపు సంతోష్‌ ప్రేమించింది తననేనన్న విషయం పూజ గ్రహిస్తుంది. ఆ దశలో సంతోష్‌ ఎటువంటి నిర్ణయం తీసుకున్నాడు? అనేదే సినిమా.కథ లేకున్నా దాన్ని ప్రెజెంట్‌చేసే విధానంలోనే ప్రేక్షకుల్ని ఆకట్టుకునే దర్శకులున్నారు. తమిళ దర్శకులవద్ద పనిచేసిన ప్రియాశరణ్‌ తెలుగులో దర్శకుడిగా మారిన చిత్రమిది. ఆయన చెప్పాల్సిన పాయింట్‌ స్పష్టంగా గాకుండా డొంకతిరుగుడుగా చెప్పి ప్రేక్షకుల్ని గందరగోళపరిచాడు. దాంతో కథలో పాయింట్‌ నీరుగారిపోయింది. ప్రేమకథలకు పాటలు సంగీతం ప్రాణం. సాహిత్యం బాగున్నా అందుకు తగిన బాణీలు లేవు. మణిశర్మ విన్పించినా బాణీలన్నీ ఎక్కడో విన్నట్లుంటాయి. సరైన సంభాషణలు లేవు.
ఆద్యంతం అలీతో నవ్వించడానికి ప్రయత్నించినా సన్నివేశాలన్నీ పేలవంగా ఉండడంతో ఫీల్‌ మిస్సయింది. అందరి ఫీలింగ్స్‌ను తను పంచుకునే సంతోష్‌కు తన జీవితంలో వచ్చే ఫీలింగ్స్‌ను పంచుకోవడంలో పడిన సంఘర్షణను బాగా డీల్‌చేశాడు. భాషలో చాలా మార్పువచ్చిందని చెప్పుకున్నా ఎప్పటిలానే ఇంగ్లీషు తెలుగును మిక్స్‌చేసేట్లుగా వరుణ్‌ భాష ఉంది. వేగ పాత్రలో ప్రత్యేకత లేదు. శరణ్యపాత్రతో కథకు మలుపు. అయితే ఆ పాత్రను చంపడంతోనే కాస్త ఫీలింగ్‌ కల్గించినా అదే సినిమాను నిలబెడుతుందనేది ఎండమావే. ఫీలింగ్‌ మీవి. ఎక్స్‌ప్రెషన్స్‌మావి అని హీరో పలికితే... కష్టాలు మీవి, బాధలు మావి అని ప్రేక్షకుడు అనేలా ఉందీ సినిమా.
